Treść

Muzyka jest ze swej natury syntezą ludzkich uczuć i doznań. Nie brakuje w niej ekspresji i tematów miłosnych oraz przemyśleń, refleksji samych twórców.

Każdy utwór to oddzielna historia tworzenia, inny artyzm, z którego wynika piękno. Muzyka, wszystkie jej rodzaje, różne barwy dźwięków, symfonia dobrego gustu i smaku jest charakterystyczna dla każdego człowieka,który ma prawo sie z nią utożsamiać. Melodia spokojna, krzykliwa, stonowana, bezładna to kategorie estetyczne bardzo niewłaściwe dla tej dziedziny sztuki. Każdy ma prawo do swoich przekonań i słuchania takiej muzyki, na jaką ma ochotę. Na naszej stronie prezentowane będą różne gatunki muzyczne, każdy będzie mógł znaleźć cos dla siebie.

Typy muzyki przezentowane na naszej stronie

• metal
  
• pop
  
• hip hop
  
• muzyka klasyczna
  
• muzyka o treściach religijnych
  
• jazz
  
• blues
  

 Zacznijmy od metalu:

Metal to nie tylko gatunek muzyczny, lecz także  prąd we współczesnej kulturze masowej a szczególnie młodzieżowej. 

           Nie stroni on  od poruszania treści religijnych, a szczególnie tematów antyreligijnych.  Niektóre grupy metalowe propagują w swych tekstach skrajne,  i nazistowskie treści. 

           Metal był grany niemal wyłącznie przez białych muzyków, więc często kojarzono go z rasizmem i homofobią . Choć satanizm, rasizm i neonazizm stanowiły niewielki odsetek tego szerokiego prądu muzycznego, wielu zaczęło traktować całą muzykę metalową jako radykalny, czy wręcz wulgarny gatunek muzyki popularnej. Innym aspektem  metalu była jego tajemniczość i surowość oraz stosunkowo duża izolacja członka tej subkultury od otoczenia. Błędnym określeniem byłoby nazwanie tego rodzaju muzyki za wulgarny i nadający się jedynie do potępienia koci wrzask. Muzyka ta jest wyrazem buntu przeciw panującym kanonom, jest odzwierciedleniem duszy młodego bojownika o lepszy świat, o lepsze jutro. Naszym zdaniem potępienie tej muzyki jest wyrazem niezrozumienia jej przesłania, spowodowanym raczej niewiedzą na jej temat, niż celowym dążeniem. 

POP-ogólnie muzyka popularna, termin ten jest jednak wieloznaczny, w najszerszym sensie oznacza każdy rodzaj muzyki rozrywkowej, niezależnie od jej charakteru.

W węższym zakresie popem nazywa się bardziej "miękki" i nastawiony na masowego odbiorcę odłam muzyki rockowej, charakteryzujący się prostotą, melodyjnością i szerszym niż w klasycznej muzyce rockowej użyciem syntezatorów i studyjnych technik nagraniowych. Często style popowe są "łagodniejszymi" odmianami pierwotnych stylów wyrosłych z różnych odmian muzyki rozrywkowej (nie tylko rockowej), lub kombinacjami tych odmian tak zestawianymi, aby usunąć brzmienia nietolerowane w danym momencie przez większość potencjalnych słuchaczy, oraz aby zachować brzmienia, które są aktualnie modne.

W jeszcze węższym zakresie pop uważany jest za przeciwieństwo muzyki rockowej, gdyż jego głównym zadaniem jest podobanie się publiczności, która w większości najchętniej słucha rzeczy miłych, lekkich i przyjemnych, podczas gdy teoretycznie ideą rocka jest przekaz odautorski.

Za popowych uważa się więc, niezależnie od stylu muzyki, tych artystów, którzy tworzą swoją muzykę kierując się wyłącznie gustami publiczności i całkowicie rezygnują z prób przekazywania jakichś głębszych wartości. Artystów, którzy się do tego oficjalnie przyznają, jest jednak niewielu i większość stara się dodawać do tworzonej przez siebie muzyki jakiś rodzaj "ideologii". Dodatkowo wielu artystów, którzy u zarania swojej działalności byli dla pewnych kręgów odbiorców "kultowi" i "alternatywni", po osiągnięciu sukcesu przestają być za takich uważani, mimo że bardzo często ich muzyka się nie zmienia, lecz tylko staje się popularna i modna, by nie rzec – spowszedniała. W efekcie odróżnienie "popu" od "nie popu" na bazie tej definicji jest często bardzo trudne i zaliczenie jakiegoś artysty do jednej z tych kategorii zależy od punktu widzenia.

Fakt, że muzyka pop jest "produkowana" dla czystej przyjemności słuchania, nie oznacza, że jest muzyką cechującą się amatorstwem. Wręcz przeciwnie, w produkcję piosenek pop zaangażowani są zazwyczaj profesjonaliści: tekściarze, kompozytorzy, choreografowie i muzycy sesyjni.

 Jazz – gatunek muzyczny, który powstał w początkach XX wieku na południu Stanów Zjednoczonych w Nowym Orleanie jako połączenie muzyki zachodnioafrykańskiej i europejsko-amerykańskiej. Stanowi połączenie muzyki ludowej, artystycznej i rozrywkowej.

Jazz charakteryzuje się rytmem synkopowanym, a także dużą dowolnością interpretacyjną i aranżacyjną oraz tendencją do improwizacji. Miało to związek z faktem, iż pierwszymi twórcami tego gatunku byli przeważnie nie znający nut potomkowie niewolników.

Według niektórych muzykologów jazz jest raczej formą interpretacji niż stylem muzycznym.

 

Hip-hop – ruch kulturowy i gatunek muzyczny powstały w Nowym Jorku w Stanach Zjednoczonych we wczesnych latach 70. XX wieku, zainicjowany przez Afroamerykanów i Latynosów. Od momentu powstania w nowojorskiej dzielnicy Bronx hip-hop rozprzestrzenił się na całym świecie.

Cztery główne elementy hip-hopu to rapowanie, graffiti, taniec breakdance i DJing. Pozostałe elementy to moda i slang hip-hopowy oraz beatbox.

 

 Blues – gatunek muzyczny wywodzący się ze śpiewów Murzynów amerykańskich z południa USA, z pewnymi wpływami muzyki folk.

Tematyka bluesa częstokroć skupia się wokół realistycznie ujętych relacji damsko-męskich (miłość, zazdrość, wierność, samotność). Niejednokrotnie poruszane są wątki podróży, pracy zarobkowej, wolności. W bluesowych tekstach obecny jest też krytyczny akcent społeczny, od nierówności rasowej po kwestie polityczne.

Podstawowymi instrumentami współczesnego bluesa są harmonijka ustna, gitara czy rzadziej instrumenty dęte lub fortepian - podczas gdy pierwotne odmiany tego gatunku wykorzystywały głównie prymitywne instrumenty perkusyjne (drumle, dzwonki) oraz efekt klaszczących dłoni.